کارگردان فیلم سینمایی «تیک» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: ما در سینمای ایران و در هر دو مدیوم ویدیو و سینما نیازمند تدوین قواعد و قوانینی هستیم که با تغییر دوره ای مدیران و بر اساس سلیقه آن ها عوض نشود و تا ابد پابرجا و تعیین کننده باشد.

وی با تأکید بر اینکه صدور بی رویه پروانه ساخت توسط سازمان سینمایی وضعیت فیلم های ویدیویی را فاجعه بار کرده است اظهار داشت: تولید فیلم های ویدیویی نازل باعث معضلات اقتصادی، فرهنگی و اخلاقی در جامعه می شوند و تولیدات کثیر و بدون دیدگاه کارشناسی می تواند ضربات جبران ناپذیری را به سینمای ایران وارد سازد.

فلاح پور در بخش دیگری از این گفتگو با اشاره به اینکه مبحث «بودجه» یکی از عمده ترین تفاوت ها میان فیلم های ویدیویی و سینمایی است خاطرنشان کرد: اصولاً در کشور ما همیشه بودجه تعیین کننده سطح پرواز هنرمندان است و به تولیدات ویدیویی چندان توجهی صورت نمی گیرد این در حالی است که ویدیو چون تولیدات ارزان را مهیا می کند بسیار کاربردی تر از تولیدات سینمایی است و می تواند در زمینه فرهنگ سازی و اوقات فراغت سالم و ژانرهای مختلف مفید واقع شود.

کارگردان فیلم ویدیویی «امن ترین جای دنیا» ادامه داد: طی سال های اخیر به دلیل مشکلات مدیریتی حوزه فرهنگ اختلالات زیادی در زمینه تولید آثار ویدیویی ایجاد شد به نحوی که تنوع این گونه فیلم ها به شدت از بین رفت و از سوی دیگر کیفیت آن ها نیز به شدت نزول پیدا کرد.

این فیلمساز تأکید کرد: یکی دیگر از دلایل افت و نزول تولیدات آثار ویدیویی این است که سرمایه گذاران دولتی کمتر سراغ تولید این گونه آثار می روند و سرمایه گذاران بخش خصوصی نیز اغلب نگاهی غیر فرهنگی و بازاری دارند و از تولید کارهای نازل حمایت کرده و آن ها را مورد تشویق خود قرار می دهند که این مسأله مهم از پوستر و اعلامیه های آثارشان هویدا است و هر مخاطبی می تواند با نیم نگاهی به سطح سخیف آن ها پی ببرد.

وی سپس با اشاره به اینکه جشنواره فیلم «یاس» در این وانفسا ضرورتی جدی برای سینمای ایران محسوب می شود، اظهار داشت: این جشنواره می تواند در رشد و ارتقای کیفیت آثار ویدیویی به شدت موثر واقع شود البته این رشد موقعی است که نگاه های تخصصی در این جشنواره وجود داشته باشد و سیاست های کلی جشنواره به گونه ای باشد که از فیلم های خوب و شاخص ویدیویی حمایت کنند. متأسفانه ما در اغلب جشنواره های داخلی سراغ نخبه گرایی و حمایت از فیلم های روشنفکرانه می رویم و این باعث شده که بازار عمومی را از دست بدهیم.

فلاح پور افزود: فیلم های ویدیویی ابتدا باید بازار عمومی را جذب کنند تا از این طریق سره از ناسره تشخیص داده شود. ما به آثاری نیازمندیم که بتواند عموم افراد جامعه را به سوی خود جذب کند و به خصوص جوانان و نوجوانان را تشویق به دنبال کردن و تماشای تولیدات آثار ایرانی کند.

کارگردان فیلم تلویزیونی «بلند گریه کن» ادامه داد: جشنواره ها در واقع می توانند به کلیت سینما الگو بدهند، ما نیازمند تولید این گونه آثار هستیم و مدیران سینمایی باید به این مسأله واقف باشند که آثار تخبه گرا هیچ توفیقی در بازار ندارند و از این رو نمی بایست این گونه فیلم ها در جشنواره ها به عنوان الگو برای تولیدات آتی معرفی شوند.

این فیلمساز که در این دوره از جشنواره فیلم یاس با دو فیلم «نفربر» و «یک نفر تا مرگ» حضور دارد، در پاسخ به این سوأل که آیا نظر وی به سمت تولید فیلم های عامه پسند است گفت: من مطلقاً با واژه عامه پسند مخالف هستم، من معتقدم فیلم هایی باید تولید شود که بتواند نظرات عمومی را به سوی خود جلب کند. ما باید در این زمینه مانند کشورهای غربی و اروپایی عمل کنیم که با جذب مخاطبان نسبت به تماشای فیلم های ویدیویی آن را یک الگو قرار می دهند و از طریق این کالای فرهنگی تاثیرات مثبت اخلاقی، اجتماعی و حتی روانشناسانه را برای جوانان به ارمغان می آورند.

وی افزود: آثاری باید به عنوان الگوی آثار ویدیویی باشند که علیرغم رنج بالای مخاطب واجد خصایص زیبایی شناسانه هم باشند و از لحاظ تکنیک و محتوا حرف های جدی برای گفتن داشته باشند. از این رو مدیران و مسئولان سینمایی و همینطور جشنواره فیلم «یاس» بایستی از تمامی فیلمسازانی که سال ها قبل در حوزه تولید فیلم های ویدیویی فعالیت داشتند و آثار خوبی را از خود به یادگار گذاشتند دعوت کنند تا مجدداً به جرگه تولید کنندگان این گونه آثار بازگردند.

فلاح پور در خاتمه این گفتگو گفت: جشنواره فیلم «یاس» توانسته تا حدودی بر روی برخی از تیه کنندگان تأثیر مثبت بگذارد و آن ها را به این فکر وا بدارد که آثاری تولید کنند تا به جشنواره راه پیدا کند. این مسأله برای ما که تهیه کنندگان مان را سلیقه عمومی بازار هدایت می کند بسیار مهم است و از این رو می توان به آینده این جشنواره و همچنین تولید فیلم های ویدیویی به شدت امید داشت.